bir sonbahar akşamı

bir 28 eylul aksami bakarken penceremden

huzunlu mahzun bir haldeyken

bir yildiz dogdu siyah gecemden

gonlume yansidi gokyuzunden

 

yeni bir hayat basladi sanki birden

yildizin isiginda hep giderken

ait degildim  buraya ben

gidisim onaydi belki derdi gel

 

ulasmak zordu ona hep baktim geriden

hic ayrilmadi goz bebeklerim seyrinden

hafizama cakilmisti sanki benligi

ona ulasmak icin bu cani vermeye bile degerdi

                           sibel